Laat hulp vragen in de landbouwsector geen taboe zijn

Op woensdag 10 maart vond er in de Vlaamse Commissie Landbouw een hoorzitting plaats met Boeren op een Kruispunt en Landelijk Infopunt voor Vrouwen (LIV). Beide hulporganisaties zetten zich in voor boeren en landbouwers in nood. Ze staan landbouwers bij met verschillende taken zoals economische, psychologische, financiële, technische of sociale problemen.

Bij Boeren op een Kruispunt werken, naast een team van adviseurs, een 30-tal vrijwilligers met een uitgebreid takenpakket. Het is volgens Boeren op een Kruispunt belangrijk dat de vrijwilligers doen waar ze zelf achter staan. Sommige vrijwilligers doen de administratie van de landbouwers, zoals het ordenen van facturen of het papierwerk klaarleggen voor de inspectie. Anderen bieden een luisterend oor. De meeste vrijwilligers hebben voeling met de landbouw. Er zijn gepensioneerden uit de landbouwsector of personen uit de banksector die in het verleden voornamelijk rond landbouw gewerkt hebben en hun kennis nu willen doorgeven. Deze vrijwilligers krijgen drie tot vier maal per jaar een gezamenlijke opleiding, veelal rond praktische toepassingen.

Toch is het voor landbouwers niet altijd simpel om hulp te vragen. Ik vroeg tijdens de hoorzitting welke acties Boeren op een Kruispunt onderneemt om deze drempel te verlagen. Ze vertelde dat ze er alles aan doen om de drempel zo laag mogelijk te houden, maar er is een cruciale factor, namelijk getuigenissen van andere landbouwers. Met deze getuigenissen willen ze in de toekomst een YouTube kanaal opstarten om zo anderen te laten zien dat om hulp vragen helpt.

Het is belangrijk dat Boeren op een Kruispunt en LIV de signalen die ze opvangen verder doorgeven. Vaak komen dezelfde stressfactoren naar boven, zoals de complexiteit van de regelgeving. Verder is het ook van belang dat beide organisaties in de toekomst nauwer gaan samenwerken, want in sommige gevallen overlapt het werk van Boeren op een Kruispunt en LIV elkaar.

Het was een zeer interessante en leerrijke hoorzitting. Ik onthoud vooral dat het als landbouwer niet gemakkelijk is om hulp te vragen. Vaak denken ze dat niemand hen begrijpt. Daar hebben ze misschien wel een punt, maar in deze organisaties werken allemaal mensen die affiniteit hebben met de landbouw en de landbouwers écht begrijpen. Hopelijk kunnen zij vele mensen bijstaan met hun raad en daad en kunnen de zorgen van de landbouwers daardoor verminderen. Laat daarom om hulp vragen in de landbouwsector geen taboe zijn.