Vlaams Parlementslid
Vlaanderen kampt met een nijpend tekort aan tolken Vlaamse Gebarentaal. Ondanks de gesubsidieerde tolkuren blijft de beschikbaarheid van tolken alarmerend laag, blijkt uit antwoorden op parlementaire vragen van Vlaams Parlementslid Tine van der Vloet. Het tekort belemmert de dagelijkse taken voor doven en slechthorenden en bemoeilijkt hun toegang tot essentiële diensten.
Tolken Vlaamse Gebarentaal spelen onder meer een cruciale rol bij medische, juridische en sociale situaties. Het gebrek aan tolken leidt bijvoorbeeld vaak tot het annuleren van afspraken. “Doven en slechthorenden moeten op voorhand een tolk aanvragen. Dringende aanvragen kunnen vaak niet ingewilligd worden vanwege de voorbereidingstijd die tolken nodig hebben. Daardoor moeten doven en slechthorenden vaak afspraken verzetten of annuleren”, weet van der Vloet.
Het voornaamste probleem is de verloning van de tolken. Om meer tolken voltijds te activeren, heeft de Vlaamse Regering stappen genomen om de kilometervergoeding en het uurloon tussen 2022 en 2024 te verhogen. Desondanks werken slechts 44 van de 196 door het CAB (Communicatie Assistentie Bureau voor Doven) gekende tolken voltijds, terwijl meer dan 2.120 personen recht hebben op tolkuren.
“Hoewel de verhoogde vergoedingen een stap in de goede richting zijn, blijft de vraag of dit het tolkentekort effectief zal oplossen. Een brede inzet van tolken Vlaamse Gebarentaal is broodnodig voor de inclusie van doven en slechthorenden. Ik denk bijvoorbeeld ook aan het actief promoten van de tolkenopleiding. Op die manier kunnen we hopelijk meer mensen motiveren om te kiezen voor een carrière als tolk. Daarnaast moeten we ook bekijken hoe we tolken kunnen stimuleren om voltijds aan de slag te gaan”, aldus Tine van der Vloet.
