Er zijn verschillende redenen van onderbenutting. Een van de redenen is het groeiende belang van cashbesteding. Cashbesteders kennen namelijk een grotere onderbenutting dan voucherbesteders, dit komt omdat zij zelf kiezen waarvoor het geld wordt besteed. Dat maakt dat cashbesteders voorzichtiger zijn. Een voucher legt enkele zaken al vast met de vergunde zorgaanbieder. Ook is de cashbesteding een beetje goedkoper dan de voucherbesteding omdat er minder overheadkosten in meespelen. Onlangs vroeg ik recente cijfers op wat deze onderbenutting betreft.
Wat u hier duidelijk ziet , is dat wanneer een budgethouder zijn persoonsvolgend budget besteedt met een voucher bij een vergunde zorgaanbieder er ongeveer 98 % van het budget is opgebruikt. We stellen dit jaar na jaar vast.
De groep cashbesteders en combinaties bij een vergunde zorgaanbieder besteden amper 92% van hun budget.
Nog straffer zijn de cashbesteders die hun zorg niet inkopen bij een vergunde zorgaanbieder. Dan zien we dat drie kwart van het budget wordt besteed, ook dat stellen we al enkele jaren vast.
Er zit dus een groot verschil tussen de beide besteders. Wat ik hier enorm belangrijk vind, is de transparantie van kosten. Jammer genoeg is deze nog niet altijd te duidelijk. Er bestaan nu de model IDO’s ( individuele modelovereenkomst) die je kan opvragen bij de vergunde zorgaanbieder. Maar de zorgaanbieder is niet verplicht dit model te gebruiken of te registreren. Er is dus geen zicht op de aantallen van het gebruik van dit model. Een jammere zaak, want transparantie over de kosten vind ik zeer belangrijk. Het moet transparant en helder zijn hoeveel zorg en ondersteuning kost. Deze vaststellingen over cash en voucher moeten zeker worden opgevolgd. Wat ik in de toekomst zal blijven doen.