Zesde staatshervorming slaat gat in budget mobiliteitshulpmiddelen

Door de vergrijzing stegen de uitgaven voor mobiliteitshulpmiddelen tussen 2010 en 2014 gemiddeld met 9% per jaar. Maar de kredieten voor deze hulpmiddelen gaan er ten gevolge van de zesde staatshervorming op achteruit. Een grotere efficiëntie moet het gat dichtrijden, zegt Vlaams parlementslid Tine van der Vloet, die de cijfers opvroeg bij Vlaams minister voor Welzijn Jo Vandeurzen. Eerder kaartte van der Vloet al de huidige wachttijden die in het systeem bestaan aan.

Dat deze bevoegdheden naar Vlaanderen worden overgedragen is sowieso een noodzaak. Nu moest je immers bijvoorbeeld voor een rolstoel federaal aankloppen bij het RIZIV, maar moesten aanpassingen aan die rolstoel bij een regionaal fonds geregeld worden. Het is dus een goede zaak dat dit kan worden samengebracht in één instantie. Ook het in de beleidsnota vermeldde onderzoek dat Vlaanderen voert om de procedures vlotter uit te tekenen en het feit dat ze formules van hergebruik gaan bekijken zijn positief. Door efficiënter te werken kunnen immers meer middelen naar de mensen zelf gaan.

Financiering loopt mank

Het schoentje wringt hem echter in de financiering, aldus van der Vloet. Door de vergrijzing, die er ook voor zorgt dat mensen met een beperking steeds langer leven, was er in de voorbije 5 jaar immers gemiddeld een kostenstijging van 9% in de uitgaven. Met de overdracht van de bevoegdheden zal echter slechts een gedeelte van de middelen meekomen. Voorzien wordt dat in eerste instantie 80,7 miljoen aan middelen overkomen naar Vlaanderen. Deze overkomende middelen zullen in de jaren nadien in veel mindere mate stijgen. Zij worden immers gelinkt aan de inflatie, die op dit moment erg laag is, en een deel van de reële groei (82,5% van de groei in 2016, 65% vanaf 2017).Een rekenvoorbeeld; in 2016 verwacht het federaal planbureau verwacht op dit moment 1,3% groei, waardoor de middelen met nog geen 1,1% stijgen.

Minister Vandeurzen geeft in het antwoord op de schriftelijke vraag ook mee dat in deze transitiefase nog niet alle hefbomen in handen van Vlaanderen zijn. Tegen 1 januari 2018 verwacht hij te kunnen komen tot een op Vlaams niveau afgestemde, meer efficiënte aanpak. In de periode voordien, tussen 2015 en 2017 zal er, rekening houdend met vorige berekeningen, reeds een mogelijk gat van een kleine 20 miljoen euro in het hulpmiddelenbeleid zijn geslagen. Een typevoorbeeld van hoe het Vlaamse beleid door de zesde staatshervorming wordt gefnuikt, aldus van der Vloet. Het zal er voor de minister op aankomen om zo snel mogelijk in te zetten op meer efficiëntie en op het maken van keuzes, iets dat ik met de nakende beleidsbrief en begroting 2016 voor het departement Welzijn van dichtbij zal opvolgen. Enkel zo kunnen we immers voorkomen dat niet de gebruikers de dupe worden van deze situatie.